افسار گسیخته هم باشم باز تازیانه هایت مجال سرکش بودنو ازم میگیره...
چرا یه بار هم که شده سعی نمیکنی رامم کنی اما نه با خشونت و حتی نه تنبیه.
یه بار سعی کن باهام حرف بزنی، نوازشم کنی، باهام بخندی و راه بری...
به خدا آدم هم اگه نباشی اینا رو حس میکنی و میفهمی چرا توقع داری من حسش نکنم.